Basketbol ile yoğrulmuş keyifli bir gezi yazısı tadındaydı. Sporda azim, çalışma, başarı güdüsü odağına farklı bakış açıları sunan medya içeriklerinin, transfer & magazin içeriklerine ağırlığının her daim üstün gelmesine katkı sağlayacak yazılarınızın devamını görmeyi diliyorum.
İnan Özdemir'i okumayı neden seviyorum? Sadece hissettirdikleri için değil, evet bir kitap okurken, film izlerken hissettiklerimiz o eseri sevip sevmeme konusunda başat faktör belki ama bakın şimdi; yazının başlarında bir paragrafta şöyle diyor İnan Özdemir; "Wojnarowski’nin önderlik ettiği, Shams Charania gibi başka yıldızlar da çıkaran bu ‘kulis gazeteciliği’ elbette değerli yanlara sahip ama bir yandan da cazibesi abartılmıyor mu? Bir transferin resmi açıklamadan birkaç saat önce öğrenilmesinin faydaları var ancak bütün medyanın sadece bu kulislere yatırım yapması, sahanın içinden çok dışını pazarlaması, Amerikan futbolundan Premier Lig’e, Serie A’dan NBA’e her yerde bunların temel gündem olması can sıkıcı değil mi?" Ve yazının sonuna geldiğinizde bu sorunun cevabı konusunda sizi fazlası ile ikna ediyor. Duyguyu okuyucuya mükemmel şekilde geçirirken çok da özenli bir edebiyat işçiliği yapıyor aslında. Pek çok şey anlattığı bu uzun yazıda o başlarda sorduğu soru üzerine inşa ediyor yazıyı, anafikirden hiç kopmuyor. Ve sonuç olarak bir kez daha benim icin arşivlik, referans niteliğinde bir yazı çıkıyor ortaya.
2004'ten bu yana aralıksız NBA izleyen, okuyan, yaşayan birisi olarak yazınızı bir çırpıda okurken 4 ay önceki heyecanınızı paylaştım. Sporun magazin ve business kısmı artık medyanın çoğunluğunu oluştururken, sizden o parkenin kokusunu okumak harika. Ayrıca pep veya bill simmons değil de Josh Hart ile karşılaşmanıza çok sevindim :)
Çok teşekkür ederim. 2004 bir insanın NBA'e aşık olması için en güzel dönemlerden biriydi, benim de hiç unutamadığım yıllardan biri. Dolayısıyla beğenmenize çok sevindim. Amacım hava atmaktan çok heyecanımı ve izlenimlerimi dürüstçe paylaşmaktı ama acaba yanlış anlaşılır mı diye düşünüyordum bir yandan da. Demek ki endişem boşunaymış. Heyecanımın size geçebilmesine de ayrıca mutlu oldum.
Aynı heyecan bize de geçti. Lebron’un biyografisini okuduğum ve NBA’le bağımın güçlü olduğu günlerde olması güzel bir rastlantı oldu benim açımdan. Süper yazı.
Ne güzel bir zamana denk gelmiş. Ben de biraz geç kalmıştım yazmak için fakat yeni sezon yaklaşırken artık yayınlamam gerektiğini düşündüm. Çok teşekkür ederim beğendiğiniz için.
Ben teşekkür ederim. Amacım o mutfağı paylaşabilmekti biraz da. İlk deneyim heyecanıyla kaçırdığım çok ayrıntı da oldu. Bu sezon aynı şansı bulursam blog üzerinden çok daha özel içerikler yapmak istiyorum.
Jordan'la birlikte 1997-2000'de ortaokulda başlayıp çok sevdiğim bu sporla amatör boyutta lise takımında daha bir içli dışlı oldum. Yıldız Lisanslı amatör bir guard olarak başlayıp yıllar içinde bilek kaslarımı verdiğim (burkulma, yan bağ kopması vs.) basketbol her zaman en sevdiğim spor oldu. NBA'i ise hep şov sahnesi olarak gördüğümden bazı maçlar ve ALLSTAR eğlencesi dışında pek takip etmiyordum. Ta ki 2021'de sizin programınızı takip etmeye başlayana kadar... Muhabbetiniz ve spora olan tutkunuz, beni de tekrar içine aldı ve 4 yıldır hemen hemen her bölümünüzü izliyorum. Hatta Socrates kanalını bilsem de önce abone olmama, sonra da birçok samimi arkadaş grubundan oluşan bu kanalın müptelası olmama sizin programınız vesile oldu. Samimiyetinizin bir başka göstergesi de sezon başında nadiren yorum yazdığım anlardan biri olarak; yeni stüdyonun mimari dengesi üzerine fikirlerimi belirtmiştim. Ertesi hafta söylenen yapıcı eleştirileri anında dikkate almanız, tanışmasak da bizleri bir aile gibi hissettiriyor. Doktora tezimi yetiştirmeye çalıştığım şu dönemlerde sizle nefes almak keyifli oluyor. O yüzden de az önce programda söylediğin an durdurup buraya geldim ve Boston anılarını okudum. Birçok insanın yaptığı gibi medyada bir şekilde var olan insanları, sosyal hayatta rahatsız etmeyi ben de sevmem, ancak orası bu sporun kalbinin attığı sahne. Her ne kadar medya mensubu olarak girsen de, sen de bir spor seversin. Bu yüzden meslek etiğini deldiğini düşünmüyorum, en iyisini yapmışsın, yıllarca unutmayacağın anılar biriktirmişsin.
Denk gelirse bir gün bir yerlerde oturup senden anılarını dinlemek, muhabbet etmek dileklerimle...
Basketbol ile yoğrulmuş keyifli bir gezi yazısı tadındaydı. Sporda azim, çalışma, başarı güdüsü odağına farklı bakış açıları sunan medya içeriklerinin, transfer & magazin içeriklerine ağırlığının her daim üstün gelmesine katkı sağlayacak yazılarınızın devamını görmeyi diliyorum.
İnan Özdemir'i okumayı neden seviyorum? Sadece hissettirdikleri için değil, evet bir kitap okurken, film izlerken hissettiklerimiz o eseri sevip sevmeme konusunda başat faktör belki ama bakın şimdi; yazının başlarında bir paragrafta şöyle diyor İnan Özdemir; "Wojnarowski’nin önderlik ettiği, Shams Charania gibi başka yıldızlar da çıkaran bu ‘kulis gazeteciliği’ elbette değerli yanlara sahip ama bir yandan da cazibesi abartılmıyor mu? Bir transferin resmi açıklamadan birkaç saat önce öğrenilmesinin faydaları var ancak bütün medyanın sadece bu kulislere yatırım yapması, sahanın içinden çok dışını pazarlaması, Amerikan futbolundan Premier Lig’e, Serie A’dan NBA’e her yerde bunların temel gündem olması can sıkıcı değil mi?" Ve yazının sonuna geldiğinizde bu sorunun cevabı konusunda sizi fazlası ile ikna ediyor. Duyguyu okuyucuya mükemmel şekilde geçirirken çok da özenli bir edebiyat işçiliği yapıyor aslında. Pek çok şey anlattığı bu uzun yazıda o başlarda sorduğu soru üzerine inşa ediyor yazıyı, anafikirden hiç kopmuyor. Ve sonuç olarak bir kez daha benim icin arşivlik, referans niteliğinde bir yazı çıkıyor ortaya.
2004'ten bu yana aralıksız NBA izleyen, okuyan, yaşayan birisi olarak yazınızı bir çırpıda okurken 4 ay önceki heyecanınızı paylaştım. Sporun magazin ve business kısmı artık medyanın çoğunluğunu oluştururken, sizden o parkenin kokusunu okumak harika. Ayrıca pep veya bill simmons değil de Josh Hart ile karşılaşmanıza çok sevindim :)
Çok teşekkür ederim. 2004 bir insanın NBA'e aşık olması için en güzel dönemlerden biriydi, benim de hiç unutamadığım yıllardan biri. Dolayısıyla beğenmenize çok sevindim. Amacım hava atmaktan çok heyecanımı ve izlenimlerimi dürüstçe paylaşmaktı ama acaba yanlış anlaşılır mı diye düşünüyordum bir yandan da. Demek ki endişem boşunaymış. Heyecanımın size geçebilmesine de ayrıca mutlu oldum.
Aynı heyecan bize de geçti. Lebron’un biyografisini okuduğum ve NBA’le bağımın güçlü olduğu günlerde olması güzel bir rastlantı oldu benim açımdan. Süper yazı.
Ne güzel bir zamana denk gelmiş. Ben de biraz geç kalmıştım yazmak için fakat yeni sezon yaklaşırken artık yayınlamam gerektiğini düşündüm. Çok teşekkür ederim beğendiğiniz için.
Abi bir basketbol yorumcusu değil şair olduğunu söylerken Uğur Ozan Sulak’ın haklı olduğunu gösteren bir yazı olmuş :)
Teşekkür ederim, o övgüye layık olmaya çalışıyorum :)
Ellerinize sağlık.. Nefis olmuş.. Bir nba izleyicisi olarak işin mutfak kısımlarının detayını okumak çok keyifli bir o kadarda kalite... Varolun..
Ben teşekkür ederim. Amacım o mutfağı paylaşabilmekti biraz da. İlk deneyim heyecanıyla kaçırdığım çok ayrıntı da oldu. Bu sezon aynı şansı bulursam blog üzerinden çok daha özel içerikler yapmak istiyorum.
I love this game!!
Selamlar...
Jordan'la birlikte 1997-2000'de ortaokulda başlayıp çok sevdiğim bu sporla amatör boyutta lise takımında daha bir içli dışlı oldum. Yıldız Lisanslı amatör bir guard olarak başlayıp yıllar içinde bilek kaslarımı verdiğim (burkulma, yan bağ kopması vs.) basketbol her zaman en sevdiğim spor oldu. NBA'i ise hep şov sahnesi olarak gördüğümden bazı maçlar ve ALLSTAR eğlencesi dışında pek takip etmiyordum. Ta ki 2021'de sizin programınızı takip etmeye başlayana kadar... Muhabbetiniz ve spora olan tutkunuz, beni de tekrar içine aldı ve 4 yıldır hemen hemen her bölümünüzü izliyorum. Hatta Socrates kanalını bilsem de önce abone olmama, sonra da birçok samimi arkadaş grubundan oluşan bu kanalın müptelası olmama sizin programınız vesile oldu. Samimiyetinizin bir başka göstergesi de sezon başında nadiren yorum yazdığım anlardan biri olarak; yeni stüdyonun mimari dengesi üzerine fikirlerimi belirtmiştim. Ertesi hafta söylenen yapıcı eleştirileri anında dikkate almanız, tanışmasak da bizleri bir aile gibi hissettiriyor. Doktora tezimi yetiştirmeye çalıştığım şu dönemlerde sizle nefes almak keyifli oluyor. O yüzden de az önce programda söylediğin an durdurup buraya geldim ve Boston anılarını okudum. Birçok insanın yaptığı gibi medyada bir şekilde var olan insanları, sosyal hayatta rahatsız etmeyi ben de sevmem, ancak orası bu sporun kalbinin attığı sahne. Her ne kadar medya mensubu olarak girsen de, sen de bir spor seversin. Bu yüzden meslek etiğini deldiğini düşünmüyorum, en iyisini yapmışsın, yıllarca unutmayacağın anılar biriktirmişsin.
Denk gelirse bir gün bir yerlerde oturup senden anılarını dinlemek, muhabbet etmek dileklerimle...
Sevgi ve saygılar İnan,
İsa Çal
Harika.. Müthiş olur merakla bekleriz..